كاش يادم نمي‌آورديد
دي‌ماه 1378، روزنامه خرداد. فضاي سياسي و فرهنگي جامعه ملهم از ماجراهاي مربوط به قتل‌ها زنجيره‌‌اي به شدت تلخ بود. همه جا حرف اين اتفاقات و پيامد‌هاي فرهنگي و اجتماعي و سياسي آن بود. احمد غلامي دبير سرويس ادب و هنر روزنامه خرداد اما نظر ديگري داشت. او معتقد بود كه بايد اين فضا را شكست و به جامعه فرهنگي كشور روحيه دوباره براي نوشتن و ساختن داد. پيشنهاد غلامي توجه به زندگي بود. توجه به تولد‌ها و همه چيز‌هاي پاك و روشني كه طعم تلخ منتشر در صفحات روزنامه را مي‌كاست. بنابر اين نظريه قرار شد براي سالروز تولد بهرام بيضائي صفحه‌اي در نظر گرفته شود. با بهرام بيضائي تماس گرفتيم و از او خواستيم درباره سالروز تولدش نوشته‌اي به ما بدهد. اينك پس از گذشت بيش از يك دهه از آن روز‌ها خواندن دوباره اين نوشته مي تواند منظر تازه اي بر رويداد تولد اين نويسنده و سياست‌هاي احمد غلامي در شيوه كار روزنامه‌نگاري باز كند.
كاش يادم نمي‌آورديد
بهرام بيضايي
اگر من بزرگ نمي‌شدم
مادربرزگ نمي مرد
اگر من بزرگ نمي شدم
پدربزرگ زنده بود.
چه ستمي كردم به شما، با قد كشيدنم
پدر، مادر، كه چنين شكسته شديد.
نه مويي سپيد بود
نه پشتي خميده
اگر همان كه بودم، بودم.
بيا فرزند – شمع يك سالگي‌ات
كي عروسي‌ات را مي بينم؟
خودخواهي است در اين روزهايي كه به روز نمي‌ماند ياد زادروز من باشيد، كاش يادم نمي‌آورديد.
دي ماه 1378