مرثيه‌اي بر اين قوم بي‌منطق و بي‌انعطاف
... وقتی همه راه‌ها به میدان بهارستان ختم می شود، مهم نیست که در کوچه سمنان چه خبر است. اهالی سینما با این جنگ خانگی ناخواسته همه دستاورهای صنفی خود را به باد می دهند و آن‌چه بیش از همه در میان زیان می‌کند، سینماست. برای مردمی که بلیت می خرند و به سینما می روند، از فرحبخش تا میرکریمی، از شایسته تا محمدی فاصله ای نیست. آیا کسی برای پوشیدن کفش و خوردن نان، اخبار صنف کفاش و نانوا را باید دنبال کند. این دعوای درونی اهالی یک صنف است که در غیبت تدبیر به بیرون درز کرده است. اگر حد و مرز این دعوا و کینه آنقدر زیاد است که دیگر راه حلی جز حذف باقی نمانده است، وظیفه ما خبرنگاران هم سرایش مرثیه‌ایی است که باید نثار آثاری کنیم که این قوم بی‌منطق و بی‌انعطاف قرار است برای مردم تهیه کنند. از درون سرهایی تا این حد خشک و از دل‌هایی تا این حد کینه‌ورز هر چه بیرون بیاید، نه به درد دنیا می خورد نه آخرت. این‌ها را متن اخبار می گویند. اخبار منتشر شده درباره یازدهمین جشن خانه سینما.
به بهانه جشن خانه سینما این مطلب چاپ شده در روزنامه اعتماد ملی به سفارش استاد سیدآبادی